Δαχτυλίδι "Αποθήκευση και αποθήκευση" από ασήμι

Η φράση "Αποθήκευση και Αποθήκευση" δεν είναι απλά ένας συνδυασμός λέξεων. Αυτή είναι μια προσευχή που οι πιστοί στραφούν στον Υψίστη με αίτημα να τους προστατεύσουν από την κακοτυχία και να δώσουν σωτηρία στην ψυχή. Πιστεύεται ότι αυτά τα λόγια είναι αόρατη θεϊκή δύναμη, χαρίζοντας χάρη. Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτή η έκκληση μπορεί να δει κανείς σε διάφορα εξαρτήματα της εκκλησίας (σταυρούς, εικόνες κ.λπ.).

Συμπεριλαμβάνοντας στην καθημερινή ζωή των Ορθοδόξων χριστιανών ένας δακτύλιος εμφανίστηκε με την χαρακτική "Save and Preserve". Και οι πιστοί δεν τον αντιμετωπίζουν ως κομψό διάκοσμο, αλλά ως ισχυρό φυλαχτό που μπορεί να προστατεύσει τον ιδιοκτήτη του από τις αρνητικές επιπτώσεις των σκοτεινών δυνάμεων. Φυσικά, για να φορέσετε ένα τέτοιο δαχτυλίδι, χρειάζεστε το δικαίωμα σε αυτό. Μόνο ένας βαπτισμένος Ορθόδοξος Χριστιανός μπορεί να γίνει ιδιοκτήτης ενός παλατιού.

Μερικοί είναι πεπεισμένοι ότι μόνο ένας θωρακικός σταυρός, μια φυλαχτό ή ένα μενταγιόν με εικόνα μιας εικόνας, είναι ένα ιερό που μπορεί να διεκδικήσει προστατευτική λειτουργία και το δαχτυλίδι είναι πιθανότατα φορεμένο ως ένα πρόσθετο σύμβολο ότι ανήκει στην ορθόδοξη κουλτούρα. Για να καταλάβουμε πόσο δικαιολογημένη είναι η ανάθεση αυτού του στολισμού στις χριστιανικές παραδόσεις, ας πιάσουμε την βιβλική ιστορία.

Για πρώτη φορά για την αναφορά του δακτυλίου βρίσκουμε στη Γένεσι 41 κεφάλαια, 41,42 στίχους, που λέει για τον Ιωσήφ - έναν εβραϊκό νεαρό που κέρδισε την χάρη του Αιγυπτιακού Φαραώ και έλαβε ένα δώρο με πολύτιμο δαχτυλίδι με σφραγίδα. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στην αρχαία Αίγυπτο, το χρυσό δαχτυλίδι ήταν ένα σύμβολο της εξουσίας, και οι ευγενείς μεγαλοπρεπείς το φορούσαν. Οι παραγγελίες και οι αποφάσεις των ηγεμόνων σφραγίστηκαν με σφραγίδες με τη βοήθεια ενός δακτυλίου που ανήκε στους άρχοντες. Έτσι, χάρη στον Ιωσήφ, οι Εβραίοι αποδέχτηκαν την παράδοση της φθοράς των δακτυλίων ως σημάδι ειδικής κατάστασης.

Πλήρης μυστικής σημασίας και εικονιστικής σημασίας αυτής της διακόσμησης. Διαβάζουμε γι 'αυτό στο βιβλίο του Ιερεμίας 22:24, το οποίο μιλά για τον Ιουδαϊκό βασιλιά Ιωωνιό, ο οποίος, αν και με αρνητικό τρόπο, συνέχιζε να συγκρίνεται με το δαχτυλίδι στο δεξί χέρι του Θεού. Αυτό το βιβλικό πέρασμα μας λέει πόση σημασία αποδίδεται στο δαχτυλίδι στο δεξί χέρι εκείνη την εποχή. Κατά τη διάρκεια της επίγειας διακονίας του, ο Ιησούς Χριστός είπε στους ανθρώπους μια παραβολή για τον άσωτο γιο που επέστρεψε στον πατέρα του μετά από ντροπιαστικές περιπλανήσεις. Η εντολή του πατέρα ήταν να φέρει τα καλύτερα ρούχα και παπούτσια στο γιο του και να βάλει ένα ακριβό δαχτυλίδι στο χέρι του (Λουκάς 15:22). Αυτό μαρτυρούσε την αγάπη του πατέρα για τον άσωτο γιο, καθώς και την αναγνώριση της προσωπικής του αξιοπρέπειας. Και εκτός αυτού, μια τέτοια χειρονομία μίλησε για την επιστροφή του καθεστώτος ενός πλήρους μέλους της οικογένειας σε έναν νεαρό.

Αυτά και άλλα βιβλικά παραδείγματα αποδεικνύουν την εγκυρότητα της χρήσης του δακτυλίου ως ορθόδοξου προσηλυτηρίου. Επομένως, το θέμα του δακτυλίου ως θρησκευτικού χαρακτηριστικού είναι πλήρως δικαιολογημένο. Για μας ένα δαχτυλίδι με την επιγραφή "Save and Save" ήρθε από το Βυζάντιο. Αρχικά ήταν διαθέσιμο μόνο για τους προσκυνητές και τους κατοίκους των μοναστηριών. Ωστόσο, αργότερα άρχισε να βρίσκεται στα εκκλησιαστικά καταστήματα, και αργότερα στα καταστήματα κοσμημάτων.

Δεν υπάρχουν αυστηροί κανόνες για τη χρήση αυτού του συμβόλου πίστης. Ωστόσο, οι κληρικοί δίνουν κάποιες συστάσεις σχετικά με αυτό το θέμα.

• Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες μπορούν να φορούν δαχτυλίδι. Κατά συνέπεια, διακρίνουμε τόσο τα αρσενικά όσο και τα γυναικεία μοντέλα αυτού του χαρακτηριστικού.
• Εάν ο δακτύλιος φοριέται ως προστατευτικό φυλακτό, τότε είναι επιθυμητό η επιγραφή να γυρίσει "από μόνη της". Αν είναι σύμβολο πνευματικής συγγένειας, τότε το δαχτυλίδι θα πρέπει να μετατραπεί έτσι ώστε η φράση να απευθύνεται στον ιδιοκτήτη και να το διαβάσει.

• Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι υπάρχει μια σαφής παράδοση στην Ορθοδοξία να βαφτίζεται με ένα διπλό πιπέρι, συνιστάται να φοράτε μια γοητεία δαχτυλιδιών με μέσο όρο, δείκτη ή αντίχειρα.Ωστόσο, δεν είναι κρίσιμο εάν ένα άτομο το βάζει σε έναν ανώνυμο ή παλλό.
• Εάν ένας τέτοιος δακτύλιος επιλέγεται από τους συζύγους ως δαχτυλίδι αρραβώνων, τότε πρέπει να φορεθεί στο δάχτυλο που ο ιερέας έβαλε επάνω του κατά τη διάρκεια του γάμου.

• Ο κλήρος υπενθυμίζει ότι είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι ο δακτύλιος είναι σύμβολο της πίστης και δεν είναι λογικό να το αντιμετωπίζουμε ως καταναλωτής. Επιπλέον, πρέπει να καταλάβουμε ότι ο Θεός σώζει, όχι ένα δαχτυλίδι ή ένα σταυρό.
• Είναι καλύτερο να αγοράσετε το δαχτυλίδι απευθείας στο ναό ή το κατάστημα εκκλησιών, και θα πρέπει σίγουρα να διευκρινίσετε αν είναι αφιερωμένο ή όχι. Αν το κόσμημα αγόραζε σε κοσμηματοπωλείο ή ήταν έτοιμο να παραγγελθεί, τότε θα έπρεπε να ληφθεί στο ναό για τη συνείδησή του. Χωρίς την αφιέρωση, το δαχτυλίδι θα είναι απλά ένα στολίδι που δεν φέρει κανένα πνευματικό νόημα.

• Πρέπει επίσης να δώσετε προσοχή στο μέταλλο από το οποίο κατασκευάζεται ο δακτύλιος. Τα ασημένια αντικείμενα αποτελούν προτεραιότητα, επειδή το ασήμι θεωρείται ισχυρός εξουδετερωτής οποιασδήποτε αρνητικής ενέργειας. Το ασημένιο νερό εμπλουτίζεται με ιερό νερό, το οποίο αποδίδεται σε πραγματικά μαγικές ιδιότητες. Ως εκ τούτου, ο λατρευτικός δακτύλιος του αργύρου θα είναι για τον ιδιοκτήτη του ένα φυλακτό που προστατεύει από τις επιπτώσεις των αρνητικών ενεργειών. Ωστόσο, δεν απαγορεύεται να φορούν τέτοια κοσμήματα από άλλα μέταλλα, για παράδειγμα, από χρυσό ή πλατίνα.
• Όπως και κάθε φυλαχτό ή φυλακτό, αυτό το πράγμα πρέπει να είναι αυστηρά ατομικό. Δεν συνιστάται να το δώσετε στα χέρια κάποιου άλλου, πόσο μάλλον να το βάλετε. Εάν θέλετε να παρουσιάσετε ένα τέτοιο δαχτυλίδι ως δώρο σε κάποιον, πρέπει να είναι καινούργιο και όχι με το χέρι σας ή κάποιον.

Εκτός από το στενό κλασικό δαχτυλίδι σήμερα υπάρχει μια ποικιλία επιλογών σχεδιασμού για αυτό το κόσμημα. Στην αρχαιότητα, οι πρώτοι χριστιανοί φορούσαν δαχτυλίδια με το μονόγραμμα XP ως ένδειξη ότι ανήκουν σε αυτό το θρησκευτικό κίνημα. Το Μουσείο του Βατικανού στεγάζει μια ολόκληρη στάση με δακτυλίους παρόμοιας μορφής. Ο σχεδιασμός αυτός δεν χάνει τη σημασία του ακόμη και τώρα. Εκτός από τα γράμματα XP στο εξωτερικό μέρος μπορεί να είναι μια εικόνα του σταυρού, το πρόσωπο ενός αγίου ή οποιοδήποτε άλλο ορθόδοξο σύμβολο.

Πολύ συχνά υπάρχουν δαχτυλίδια με την χαρακτική "Αποθήκευση και αποθήκευση" στο εσωτερικό της. Αυτό είναι κατάλληλο για όσους δεν βιάζονται να διαφημίσουν τη θρησκεία τους, καθώς και για εκείνους τους ανθρώπους που είναι πεπεισμένοι ότι μια σχέση με τον Θεό είναι ένα αυστηρά ατομικό ζήτημα που δεν απαιτεί την απομάκρυνσή του στο κοινό.

Συχνά μπορείτε να βρείτε δαχτυλίδια διακοσμημένα με πέτρες, καθώς και ένθετα άλλων μετάλλων. Αυτός ο σχεδιασμός δίνει στο προϊόν ένα κομμάτι πολυτέλειας και ατομικότητας. Η στάση σε αυτό το είδος τοπίου για πολλούς οπαδούς της Ορθοδοξίας είναι διαφορετική. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι αυτό είναι περιττό και ακόμη και απαράδεκτο, και κάποιοι δεν βλέπουν τίποτα επικριτικό σε αυτό. Φυσικά, η επιλογή παραμένει για τον δυνητικό αγοραστή.

Πολύ αυθεντικό δαχτυλίδι για εμφάνιση με περικοπή επιγραφής. Αυτό δίνει στο κόσμημα ένα συνδυασμό απλότητας και δημιουργικότητας. Μόνο εσείς πρέπει να θυμάστε ότι θα είναι πιο εύθραυστη από τη μονολιθική και δεν είναι κατάλληλη για καθημερινή χρήση.

Οποιοσδήποτε τύπος επιλέγετε, θυμηθείτε ότι πρώτα απ 'όλα είναι ένα σύμβολο της πίστης, ένα σημάδι ότι ανήκετε στην Ορθόδοξη Εκκλησία, γι' αυτό πρέπει να το αντιμετωπίζετε ανάλογα.