Αρμενική εθνική φορεσιά

Η εθνική φορεσιά είναι ένα είδος χρονικού, το οποίο μέσα από τους αιώνες μας λέει για τον τρόπο ζωής του λαού, της ιστορίας και της ψυχής του. Σύμφωνα με τα υφάσματα, τα κομμένα και τα ρούχα, μπορεί κανείς να κρίνει τις κλιματικές και γεωγραφικές συνθήκες, την κοινωνική, θρησκευτική δομή και την οικονομική ανάπτυξη του λαού. Μπορείτε ακόμη να καταλάβετε τις προκλήσεις που αντιμετώπισε. Για παράδειγμα, τα όπλα αποτελούσαν ανέκαθεν αναπόσπαστο μέρος της εθνικής φορεσιάς της Αρμενίας. Και ο λόγος για αυτό ήταν μια ταραχώδης ζωή στον Καύκασο.

Ο λαός της Αρμενίας είναι πολύ αρχαίος. Η ιστορία της ξεκινά την πρώτη χιλιετία π.Χ. Γενικά, είναι τριών χιλιάδων ετών. Οι ιστορικοί δίνουν το ίδιο ποσό στην εθνική φορεσιά. Η παρακολούθηση της ανάπτυξής της δεν είναι δύσκολη. Πηγές που διατηρούνται αρκετά. Εδώ και αρχαιολογικά υλικά, περιγραφές στα αρχαία βιβλία και χαρακτικά, ακόμη και αρχαία γλυπτά, ανάγλυφα ναών.

Το πλήρες σετ περιστασιακών ρούχων της αρμενικής γυναίκας περιελάμβανε ένα πουκάμισο halavan, ένα παντελόνι pokhan, ένα κορυφαίο φόρεμα arkhaluh και ένα άγγιγμα οσμής. Στις διακοπές, ένα ακόμη "mintan" φόρεμα προστέθηκε σε αυτό το σετ.

Το πουκάμισο του halav ήταν μεγάλο. Από την πλευρά τους, ραμμένες σφήνες με λοξό κόψιμο. Τα μανίκια του αλαβά ήταν ίσια και ο λαιμός ήταν στρογγυλός. Η τομή έγινε στο στήθος. Κάτω από το πουκάμισο φορούσαν παντελόνια. Κατά κανόνα, ήταν κόκκινα και ραμμένα από βαμβάκι. Παντελόνια κοσμούσαν τους αστραγάλους με κεντήματα.

Πάνω από το πουκάμισο και τα παντελόνια έβαλαν στο φόρεμα "arkhaluh". Είχε κόψει στις πλευρές. Το Mintana - ένα εορταστικό φόρεμα πάνω - κόπηκε με τον ίδιο τρόπο όπως το arkhaluh. Αλλά η κοπή δεν είχε περικοπές. Κτύπησαν ένα pollock με ένα μακρύ μαντήλι, το οποίο ήταν κατασκευασμένο από μετάξι. Τα μανίκια στερεώθηκαν ξεχωριστά σε μικρά κουμπιά με τη μορφή μπάλες ή στερεωμένα σε ένα καλώδιο. Τα άκρα των μανικιών κόπηκαν με πλεξούδα.

Η κεφαλίδα έπαιξε ιδιαίτερο ρόλο. Έφερε πληροφορίες σχετικά με την κοινωνική θέση των γυναικών. Τα κορίτσια πλέκωσαν πολλές πλεξίδες, στις οποίες έβαζαν μάλλινα νήματα του ίδιου χρώματος με τα μαλλιά τους. Έτσι, επιμήκυνε και οπτικά πήγαινε. Ένα μικρό τσόχα αισθάνθηκε πάνω στο κεφάλι. Σε αυτήν ήταν προσαρτημένα σε ειδικές αλυσίδες διακοσμητικά με τη μορφή φύλλα, δαχτυλίδια, πανηγύρια και πολλά άλλα. Όταν μια γυναίκα παντρεύτηκε, το κεφάλι της άλλαξε. Τώρα αισθάνθηκε καπέλο διακοσμημένο με πολύτιμους λίθους και μαργαριτάρια. Αν η οικογένεια ήταν φτωχότερη, τότε μικρά λουλούδια ραμμένα από μεταξωτά υφάσματα. Όταν η γυναίκα βγήκε έξω, έβαλε μια μεγάλη κάλυψη πάνω από την κόμμωση, η οποία κόπηκε με τα σύνορα. Εάν η γυναίκα ήταν νεαρή, το κέντημα ήταν λευκό και αν οι ηλικιωμένοι ήταν μπλε.

Τα μικρά παιδιά που δεν είχαν ακόμη ένα έτος ήταν ντυμένα με απλό πουκάμισο. Μετά από ένα χρόνο, το arkhaluk προστέθηκε στο πουκάμισο. Συχνά έγιναν πάρα πολύ καιρό, γεγονός που εμπόδιζε το παιδί να σέρνει και να περπατά ελεύθερα. Αυτό έγινε για να διευκολυνθεί η παρακολούθηση του παιδιού.

Μέχρι επτά χρόνια, τα αγόρια και τα κορίτσια ανατράφηκαν μαζί και αφού χωρίστηκαν. Γενικά, η παιδική φορεσιά δεν είχε σημαντικές διαφορές από έναν ενήλικα. Ο πρώτος ενήλικας αγόρι του arhaluh φορούσε τα 10-12 χρόνια.

Παιδικά ρούχα, καθώς και ενήλικες, ήταν κεντημένα. Το κέντημα για την είχε ιδιαίτερη σημασία. Συχνά χρησιμοποιούνται σταυροί και παρόμοια στοιχεία. Υποτίθεται ότι πρέπει να προστατεύουν το παιδί από τα κακά πνεύματα, τους μάγους και όλα τα ακάθαρτα πράγματα.

Το κοστούμι του αρμενικού άνδρα περιελάμβανε ένα πουκάμισο, παντελόνι, παντελόνι και καφτάν. Υφάσματα μεταξιού ή calico χρησιμοποιήθηκαν για το ράψιμο του πουκάμισου. Επίσης, το πουκάμισο είχε ένα χαμηλό κολλάρο, το οποίο ήταν στερεωμένο στο πλάι. Τα παντελόνια ήταν κατασκευασμένα από βαμβάκι ή μαλλί και περιτυλιγμένα με φαρδιά ζώνη. Ένα πορτοφόλι και ένα στιλέτο συνδέθηκαν με αυτό.

Οι ανατολικοί Αρμένιοι, όπως και οι γυναίκες, έβαλαν "aralukh" πάνω σε όλα. Μόνο ήταν μικρότερος από το θηλυκό και έφτασε στα γόνατα. Οι Δυτικοί Αρμένιοι δεν φορούσαν αρουρα. Αντ 'αυτού, φορούσε ένα γιλέκο - "elak". Φορούσαν ένα κοντό μπουφάν πάνω από την κορυφή του άλκους. Τα μανίκια της ήταν απλά κομμένα. Ένα τέτοιο σακάκι δεν είχε συνδετήρες και ονομάστηκε "bachkon". Όλα τα ρούχα είχαν πολύ όμορφο κέντημα.

Συχνά η επιλογή του χρώματος για τα ρούχα των Αρμενίων εξαρτιόταν από την περιοχή όπου ζούσαν. Κάπου που προτιμάτε το κόκκινο χρώμα, κάπου λευκό. Επίσης χρησιμοποιούνται μπλε, μοβ και πράσινο.

Η επιλογή των υφασμάτων, καθώς και τα χρώματα, ήταν τεράστια και εξαρτιόταν από την τοποθεσία. Τα βαμβακερά ρούχα και το μετάξι χρησιμοποιήθηκαν για εσώρουχα, ύφασμα, μαλλί, σατέν και ακόμα και μπροκάρ για το πάνω ύφασμα.

Αρσενικό arkhaluh κόπηκε με μια αποκοπή πίσω. Στη μέση πήγαινε στη συνέλευση. Μερικές φορές η πλάτη κόβεται από διάφορες σφήνες. Ράψτε το επάνω μέρος και την επένδυση με μια ραφή.

Τα παντελόνια των κατώτερων ανδρών ("vartik") κατασκευάστηκαν με μια ευρεία ενθέσιμη λωρίδα. Συχνά αυτή η ζώνη ήταν αρκετά φαρδιά και συνεπώς το μήκος των παντελονιών ήταν ίσο με το πλάτος της.

Το θηλυκό arkhaluh είχε επίσης μια κοπή πίσω και ένα όμορφο μακρύ λαιμόκοψη στο στήθος. Από την πλευρά, έγιναν περικοπές που πήγαν από το στρίφωμα μέχρι τη μέση. Εξαιτίας αυτού, υπήρχαν τρεις όροφοι: δύο μπροστά και ένας πίσω.

Τα ρούχα για γάμο στην παραδοσιακή κοινωνία διέφεραν μόνο από το ότι τα arkhalukhs ράβονται από πιο ακριβά υφάσματα. Ένα άλλο ήταν το χρώμα των ρούχων του γάμου. Για παράδειγμα, οι κάλτσες πρέπει να γίνονται με κόκκινο χρώμα, το οποίο θεωρείται προστατευτικό. Ένα σημαντικό στοιχείο του νυφικού ήταν ασημένιες ζώνες. Οι νεόνυμφοι τους παρουσιάστηκαν από τους γονείς της νύφης κατά τη διάρκεια του γάμου. Προηγουμένως, μέρος του νυφικού ήταν μια ποδιά από ακριβά υφάσματα, τα οποία ήταν κεντημένα με χρυσά νήματα. Το νυφικό ήταν διακοσμημένο με κεντήματα.

Συχνά, τα κεντήματα στα νυφικά έγιναν με κόκκινο πράσινο. Στην περίπτωση αυτή, το πράσινο συμβολίζει την άνοιξη, τη νεολαία, μια νέα γενιά.

Τα αρμενικά καπέλα είναι πολύ διαφορετικά. Αντρικά καπέλα από γούνα, ύφασμα, τσόχα. Οι δυτικοί Αρμένιοι προτιμούν τα ημισφαιρικά καπάκια από μαλλί.

Τα καπέλα των γυναικών ήταν επίσης διαφορετικά και πιο περίπλοκα. Πιο συχνά οι γυναίκες φορούσαν ένα μικρό καπέλο σαν φέζ, στο οποίο κρεμόταν πολλά στολίδια. Οι παντρεμένες γυναίκες κάλυπταν ένα τέτοιο καπέλο με μαντήλια που έπρεπε να καλύπτουν το λαιμό. Το κάτω μέρος του προσώπου καλύφθηκε επίσης με ένα λευκό μαντήλι. Πάνω από το ένα άλλο χρώμα. Πιο συχνά ήταν κόκκινο ή πράσινο. Παρουσία ενός άνδρα, μια γυναίκα έπρεπε πάντα να κρύβει τα μαλλιά της, οπότε θα μπορούσε να βγάλει την κόμμωση μόνο αν κανένας από αυτούς δεν ήταν στο σπίτι.

Οι δυτικοί Αρμένιοι χρησιμοποίησαν διαφορετικές κεφαλές. Ήταν κατασκευασμένα από ξύλο και περιβλήθηκαν με βελούδο και μαργαριτάρια. Περισσότερες ζάντες από papier-mache, το οποίο είναι επίσης επενδυμένο βελούδο.

Οι Αρμένιοι χρησιμοποίησαν τα λεγόμενα τρία ως παπούτσια. Κατασκευάστηκαν από τραχύ δέρμα. Συμβολίστε τρεις στις ειδικές κάλτσες μαλλί "gulp". Οι γυναίκες φορούσαν παντόφλες με αιχμηρές μύτες και φορούσαν επίσης κάλτσες.

Σήμερα, η εθνική φορεσιά της Αρμενίας έχει λάβει τη δεύτερη ανάπτυξη. Αρκετοί διάσημοι Αρμένιοι σχεδιαστές έφεραν πίσω όχι μόνο το παραδοσιακό αρμενικό νυφικό, αλλά και πολλά στοιχεία κομμένα, στολίδια και στολίδια. Με την ευκαιρία, χρησιμοποίησαν μουσειακές συλλογές για έμπνευση.

Το πιο γνωστό κόσμημα ήταν η Άρπη Αβδαλιαάν. Συμπληρωματικά συμπληρώνει τα μοντέλα τους με τα παραδοσιακά περιδέραια και βραχιόλια σχεδιαστών Arevik Simonyan, ιδιοκτήτης της μάρκας Kivera Naynomis. Επίσης, τα εθνικά κίνητρα χρησιμοποιούνται για τα μοντέλα τους από τον σχεδιαστή Gevorg Shadoyan.