Τσετσένου εθνική φορεσιά

Η ιστορία και ο πολιτισμός κάθε έθνους είναι πρωτότυπο και μοναδικό και η εθνική ενδυμασία είναι το αναπόσπαστο κομμάτι τους. Οι συνθήκες διαβίωσης του πληθυσμού, τα γεωγραφικά και κλιματικά χαρακτηριστικά, οι πεποιθήσεις, η κοινωνική και οικονομική κατάσταση επηρεάζουν τον τρόπο εμφάνισης της στολής και τα υλικά από τα οποία θα κατασκευαστεί.

Η τσέχικη εθνική φορεσιά δεν αποτελεί εξαίρεση.

Από την αρχαιότητα, οι Τσετσένοι ασχολούνταν με την εκτροφή προβάτων, ενώ το μαλλί, η γούνα, το ζωικό δέρμα χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή ρούχων και παπουτσιών. Το πανί Homespun και το τσόχα χρησιμοποιήθηκαν ευρέως.

Οι λεπτομέρειες της φορεσιάς δεν είναι μόνο μια διακοσμητική λειτουργία, αλλά αποτελούν επίσης μια ιστορική αναδρομή της ζωής των Τσετσένων.

Στις μαλακές δερμάτινες μπότες ήταν βολικό για τους βοσκούς και τους πολεμιστές να περπατούν στα βουνά.

Στα ζώνη συνδέθηκαν μαχαίρια και όπλα.

Υποχρεωτική στο τσετσένιο εθνικό καπέλο κοστουμιών, που ράβεται από δέρμα προβάτων. Είναι σύμβολο της αρρενωπότητας, και να αγγίξει ένα καπάκι είναι να προσβάλει έναν άνθρωπο. Ταυτόχρονα, προστατεύει τέλεια από το κρύο ή την υπερθέρμανση στον λαμπερό ήλιο.

Η τσέχικη εθνική φορεσιά υπάρχει σε δύο εκδόσεις - άνδρες και γυναίκες.

Τα παιδικά κοστούμια, ειδικά εορταστικά, επαναλήφθηκαν. Μικρή διαφορά - αγόρια κάτω των 14 δεν φορούσαν μαχαίρια.

Η βάση του ανδρικού κοστουμιού είναι beshmet και παντελόνι, που κλίνει προς τα κάτω. Παντελόνια που μπαίνουν μέσα στις μπότες. Το Behmet είναι ένα ειδικό κομμάτι ημι-καφτάν, το μήκος του οποίου είναι περίπου 10 εκατοστά πάνω από το γόνατο.

Για τις διακοπές, τα ρούχα του Circassian φοριούνται πάνω από αυτό το ημι-καφτάν. Δεν έχει κολάρο και στερεώνεται μόνο στη ζώνη.

Χαρακτηριστικό του χαρακτηριστικό είναι η παρουσία των λεγόμενων φρεατίων αερίου και στις δύο πλευρές του θώρακα - μικρές τσέπες για τα όπλα. Αν και η εμφάνιση νέων τύπων όπλων εξάλειψε την ανάγκη για δεξαμενές αερίου, παρέμειναν στο Circassian ως διακοσμητικό στοιχείο.

Μια ιδιαίτερη λεπτομέρεια της ενδυμασίας είναι η μπούρκα. Μοιάζει με ακρωτήριο με στενούς ώμους. Ο σκοπός του είναι να προστατεύεται από τον καιρό, τη νύχτα χρησίμευε ως κρεβάτι και μια κουβέρτα.

Συστατικά γυναικείας ενδυμασίας - φόρεμα-πουκάμισο, φόρεμα, ζώνη και σάλι. Το μήκος του φόρεμα-πουκάμισο έρχεται στους αστραγάλους. Κάτω από αυτό το φόρεμα, οι γυναίκες φορούν φαρδιά παντελόνια, τα πόδια των οποίων συγκεντρώνονται στους αστραγάλους. Ένα ξεχωριστό χαρακτηριστικό των γυναικείων φόρεμα - φορέματα και πολύ μακρύ μανίκια, καλύπτοντας τα δάχτυλα. Στα γιορτινά φορέματα το μήκος των μανικιών μπορεί να φτάσει στο πάτωμα.

Στην κατασκευή των σαλιγκάρια χρησιμοποιούνται πολύτιμα μέταλλα και πέτρες.

Το κορυφαίο φόρεμα είναι σαν μια ρόμπα ή ένα ακρωτήριο. Το κούμπωμα είναι μόνο στη μέση του, για να κρατήσει τις μπότες στο βλέμμα.

Η παλέτα χρωμάτων της καθημερινής ανδρικής ντουλάπας ήταν συνήθως κρατημένος σε σκούρους τόνους - μαύρο, γκρι, καφέ, καφέ. Το Beshmet θα μπορούσε να είναι διαφορετικό χρώμα, αναβιώνοντας το κοστούμι. Το εορταστικό beshmet ήταν ραμμένο από πολύχρωμα γυαλιστερά υφάσματα. Το λευκό χρώμα στα ρούχα μαρτυρούσε τον πλούτο ενός ατόμου.

Τα γυναικεία ρούχα είχαν μεγάλη ποικιλία χρωμάτων.

Ο ενδυμαστικός χιτώνας ήταν, κατά κανόνα, μονοφωνικός. Αλλά τα πιο φωτεινά χρώματα και αποχρώσεις έγιναν δεκτά.

Τα παντελόνια και τα besmmet ήταν ραμμένα από ανθεκτικό ελαφρύ ύφασμα - δεν θα έπρεπε να έχουν συγκρατημένες κινήσεις. Το Beshmet είναι προσαρμοσμένο στο σώμα ενός άνδρα και ταιριάζει άνετα στον κορμό. Κάτω από τη μέση γίνεται εκτεταμένη. Αυτή η κοπή τονίζει την λεπτότητα, τη δύναμη, την ανδρεία του ανθρώπου. Τα στενά άνετα παντελόνια κωνικά στο κάτω μέρος, είναι εύκολο να γεμίσουν τις μπότες.

Τα κουμπιά από υφασμάτινα λουριά προσδένονται από το λαιμό μέχρι τη μασχάλη της μέσης.Το κολάρο stand-up κλείνει σχεδόν ολοκληρωτικά το λαιμό και στερεώνεται με τα ίδια κουμπιά. Τα μανίκια είναι άσπρα, κωνικά στη βούρτσα και μπορούν να τελειώνουν με μανσέτες. Έχουν επίσης παρόμοια κούμπωμα.

Η περικοπή του Circassian συμπίπτει με την περικοπή του beshmet. Δεδομένου ότι πρόκειται για εορταστική εμφάνιση ρούχων, είναι ραμμένη από πιο ακριβά υλικά. Κυκασιανό μήκος κάτω από το γόνατο.

Το γυναικείο φόρεμα ήταν ραμμένο από ελαφρύ βαμβακερό ύφασμα ή μετάξι. Είχε ένα κολάρο stand-up που ήταν κουμπωμένο.

Τα γιορτινά παντελόνια κόπηκαν με μετάξι στο κάτω μέρος.

Το πάνω φόρεμα έχει μια παρόμοια περικοπή με ένα Circassian, που διαφέρει σε μήκος από το πάτωμα. Είναι αρθρωτό, δεν έχει κολάρο, είναι στερεωμένο μόνο στη μέση και το στήθος παραμένει ανοιχτό.

Πολυτελή ακριβά υφάσματα χρησιμοποιήθηκαν για να κάνουν το πάνω φόρεμα: σατέν, μπροκάρ, βελούδο. Ήταν πλούσια διακοσμημένα με κεντήματα, πλεξούδες. Θα μπορούσαν να έχουν πτυχώσεις και διακοσμητικά στοιχεία. Ωστόσο, μόνο οι νέες γυναίκες φορούσαν πολύ φωτεινά φορέματα.

Η ζώνη είναι ένα υποχρεωτικό είδος ρούχων για άνδρες και γυναίκες. Οι γυναίκες ήταν διακοσμημένες με πόρπες, ασήμι, πολύτιμες πέτρες. Οι πιο όμορφες ζώνες κληρονομούνταν.

Το σάλι είναι μέρος της γυναικείας ενδυμασίας. Τα κορίτσια είναι ελαφρύ ύφασμα. Οι έγγαμες γυναίκες φορούσαν ένα chukhu - μια ειδική τσάντα όπου έβαζαν τα μαλλιά τους, και ένα κασκόλ με ένα περιθώριο τοποθετήθηκε στην κορυφή του.

Το δίκαιο φύλο φορούσε πάντα κοσμήματα. Αυτά είναι διάφορα βραχιόλια, χάντρες, δαχτυλίδια, δαχτυλίδια και μενταγιόν. Τα σκουλαρίκια θα μπορούσαν να έχουν τη μορφή δακτυλίων. Τα προσωρινά μενταγιόν ήταν κοινά. Επίσης, η διακόσμηση μπορεί να θεωρηθεί κουμπιά στα κορυφαία γυναικεία φορέματα.

Αρχικά, τα κοσμήματα ήταν κατασκευασμένα από χαλκό, και αργότερα άρχισαν να χρησιμοποιούν το ασήμι.

Τα παραδοσιακά παπούτσια των τσετσένων ανδρών ήταν μαλακές δερμάτινες μπότες. Το μήκος τους φτάνει σχεδόν στα γόνατα. Οι πλούσιοι άνθρωποι συχνά φορούσαν τύπους (ένα είδος μαλακών παπουτσιών χωρίς τακούνια), και στα κάτω πόδια τους φορούσαν τα πόδια του σαφιανο πάνω στο παντελόνι τους.

Το πέλμα των παπουτσιών, κατά κανόνα, δεν ήταν άκαμπτο, το οποίο ήταν πολύ βολικό για αναβάτες και backpackers στα βουνά.

Τα γυναικεία παπούτσια ήταν πιο ποικίλα. Για την κατασκευή του χρησιμοποιημένου δέρματος, μαρόκο, τσόχα, μαλλί.

Συχνά φορούσε ένα είδος δερμάτινων παντόφλες ως παπούτσια στο σπίτι και στην έξοδο.

Οι νεαρές γυναίκες φορούσαν επίσης παπούτσια χωρίς πλάτη. Είχαν μια σκληρή σόλα και τα τακούνια. Ορισμένες γυναίκες φορούσαν μπότες μαρόκου. Είχαν επίσης μια φτέρνα και μπορούσαν να έχουν διακοσμήσεις.

Ένας άλλος τύπος παπουτσιών παπουτσιών. Αυτά ήταν ραμμένα κατά μήκος του ποδιού από διάφορα κομμάτια από δέρμα και φαινόταν πολύ κομψό.

Μέχρι σήμερα, η εθνική ενδυμασία της Τσετσενίας δεν έχει αλλάξει σημαντικά.

Φυσικά, οι σύγχρονοι Τσετσένοι, ειδικά οι νέοι, δεν το φορούν καθημερινά, προτιμώντας την αστική μόδα. Ωστόσο, πολλοί άνδρες φορούν εθνική κεφαλίδα - ένα καπέλο, ενώ παραμένουν πιστοί στις παραδόσεις. Οι ηλικιωμένοι εξακολουθούν να φορούν beshmet και Circassian.

Ωστόσο, οι εθνικές παραδόσεις μπορούν να ανιχνευθούν με τη σύγχρονη μόδα - τα καυκάσια πουκάμισα με κολάρες stand-up είναι κοινά.

Στη γυναικεία μόδα η παράδοση μπορεί να ανιχνευθεί φωτεινότερα. Στις μεγαλύτερες γυναίκες μπορείτε να δείτε μεγάλα σκούρα φορέματα και χαρέμι.

Νέες γυναίκες και κορίτσια ντύνονται μοντέρνα. Αλλά είναι απίθανο να δείτε μια γυναίκα Τσετσένων σε μια μικρή φούστα, σε ένα φόρεμα με γυμνούς ώμους ή ένα βαθύ λαιμόκοψη.

Γυναικεία ενδυμασία είναι ραμμένη, κατά κανόνα, σε εθνικό στυλ. Απαιτείται απαραιτήτως ένα κατώτατο πουκάμισο και ένα πάνω φόρεμα. Ο τελευταίος έχει πάντα κομμένα μπροστά, πλούσια διακοσμημένο και κεντημένο. Η κύρια διακόσμηση είναι μια ασημένια ζώνη.

Η εθνική ενδυμασία της Τσετσενίας χρησιμοποιείται ευρέως από τις θεατρικές ομάδες ως κοστούμι σκηνής. Το εμπρηστικό lezginka είναι αδιανόητο σε οποιαδήποτε άλλη στολή. Και έχουμε μια μεγάλη ευκαιρία να εκτιμήσουμε την ομορφιά αυτού του ενδύματος.