Εθνική φορεσιά Κομί
Το κοστούμι είναι ένα σημαντικό μέρος της κουλτούρας οποιουδήποτε έθνους. Αντανακλά τα πάντα. Οι συνθήκες υπό τις οποίες ζούσαν οι άνθρωποι, οι πεποιθήσεις, ακόμη και τα ιστορικά γεγονότα, αφήνουν το σημάδι τους για τα στυλ και τα στοιχεία της ένδυσης. Η διατήρηση της παράδοσης της εθνικής φορεσιάς είναι η διατήρηση της μνήμης της ίδιας της εθνικότητας.
Λίγη ιστορία
Το Komi είναι μια ομάδα Φιννο-Ουγγρικών λαών που έζησαν στα βορειοανατολικά του ευρωπαϊκού τμήματος της Ρωσίας από την αρχαιότητα. Η ιστορία τους μπορεί να ανιχνευθεί από την 1η χιλιετία π.Χ. Το Μεγάλο Περμ, το πριγκηπάτο Κομί, αναφέρθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία των περασμένων χρόνων και από τότε βρίσκεται συνεχώς σε ρωσικές πηγές. 800 πολεμιστές της Komi ήρθαν να βοηθήσουν τον Dmitriy Donskoy στο πεδίο Kulikovo, αργότερα αυτή η περιοχή ασχολήθηκε με το ενεργό εμπόριο γούνιων με άλλες κυριαρχίες. Τον 16ο αιώνα, κατά την κατάκτηση του πριγκηπάτου από τον Ιβάν τον Τρομερό, βρέθηκε πετρέλαιο και 300 χρόνια αργότερα, το 1930, διερευνήθηκαν πλούσιες κοιτάσματα άνθρακα. Το 1993 δημιουργήθηκε η Δημοκρατία Κομί. Σήμερα, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού αυτών των εδαφών είναι οι εθνοτικοί Κομ-Ζυρικοί. Αυτό το έθνος διατηρεί την πολιτιστική του κληρονομιά: γλώσσα, έθιμα, λαογραφία και, φυσικά, κοστούμι.
Περιγραφή του φορέματος
Οι παραδοσιακές φορεσιές αυτού του λαού είναι ποικίλες και πολύχρωμες. Τα εορταστικά ρούχα ράβιζαν από λεπτά λινά, υφάσματα της καλύτερης ποιότητας και αργότερα από υφάσματα του εργοστασίου. Οι πλουσιότεροι άνθρωποι θα μπορούσαν ακόμη να φορούν μετάξι, μπροκάρ, σατέν και κασμίρ.
Κοστούμι ανδρών Κομί
Άνθρωποι των ανθρώπων της Κοί ήταν ενθουσιασμένοι στα ρούχα. Το περιστασιακό κοστούμι του αγρότη αποτελείται από λινό, παντελόνι και πουκάμισο, τα οποία ραμίσαμε από τα πιο χοντρά και φθηνότερα υλικά.
Οι κυνηγοί, οι ψαράδες και οι ξυλοκόποι, εκτός από τα παντελόνια και τα πουκάμισα, φορούσαν ειδικά παπούτσια με λυγισμένες μύτες και συμπαγή πέλματα (kym), και ένα αμάνικο μπουφάν (luzan) ή καφτάν από πάνω, αν συνέβαινε το χειμώνα. Τα εξωτερικά ρούχα ραμμένα από ύφασμα σπιτιού λευκού ή γκρίζου χρώματος, τότε ήταν κομμένα με δέρμα, η ζώνη ραμμένο δεξιά στη ζώνη, και οι ώμοι ενισχύθηκαν με κομμάτια υφάσματος τριγωνικού σχήματος. Μερικές φορές αυτό το αμάνικο ήταν κουκούλα.
Τα εορταστικά ρούχα διέφεραν από το καθημερινό χρώμα και τα ακριβά υφάσματα. Οι άνδρες φορούσαν ένα πουκάμισο που φτιαγμένο από φωτεινό μεταξωτό ή σατέν, περιζωγμένο με δερμάτινη ή υφασμένη ζώνη και τα παντελόνια που ράβιζαν από ένα καλό μαλακό πανί ήταν τοποθετημένα σε ψηλές μπότες. Και από πάνω, ρίχτηκε ένα σακάκι ή ένα καφτάν, ανάλογα με την εποχή.
Γυναικεία κοστούμι Κομί
Το casual φορεσιά της γυναίκας αποτελούταν από ένα μακρύ πουκάμισο και ένα σκουλαρίκι.
Το πουκάμισο έφτανε σχεδόν στο πάτωμα και ήταν ραμμένο από δύο είδη υφασμάτων. Η κορυφή, ορατή σε όλα τα μέρη, ράβτηκε από υψηλής ποιότητας λεπτό ύφασμα, και στον πυθμένα ήταν πιο χοντρό, αλλά ανθεκτικό στη φθορά. Πάνω από ένα τέτοιο πουκάμισο ήταν φθαρμένο. Στην αρχαιότητα κόβονταν με σφήνες, αργότερα πήγαιναν ευθεία, προστέθηκαν ένα μπούστο ή ένα μπούστο και κρατήθηκε με τη βοήθεια ιμάντων ώμων. Σε αντίθεση με τα λευκά και γκρι πουκάμισα, αυτό το κομμάτι ρούχων προσπάθησε να ράψει από το φωτεινό ύφασμα. Ακόμη και η καθημερινή στολή μιας γυναίκας Κομί έπρεπε να τονίσει την ομορφιά και τις δεξιότητες της οικοδέσποινας.
Τα εξωτερικά ρούχα ήταν αρκετά διαφορετικά. Το χειμώνα οι γυναίκες φορούσαν πανωφόρια. Στα πιο σοβαρά παγετά από πάνω μπορεί να προστεθεί και ένα zipun. Βαμβακερά παλτά από βελούδο με γούνα αλεπού ή σκίουρου βρέθηκαν μεταξύ των πιο καλά-to-do.
Τα εορταστικά ρούχα κόπηκαν με περιστασιακό τρόπο, αλλά ήταν πολύ πιο πλούσια διακοσμημένα με κεντήματα και ραμμένα από καλύτερα και πιο ακριβά υφάσματα. Ο πλούσιος Κομί φορούσε μανίκια χωρίς μανίκια πάνω από το αγκάθι.
Φούστες, φορέματα και πουκάμισα εμφανίστηκαν στην ντουλάπα Komi μόνο μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα.Αλλά σε αυτές οι γυναίκες ακολουθούσαν τα συνήθη χρώματα και στυλ.
Ένα ιδιαίτερο κομμάτι του φορέματος ήταν τα καλύμματα κεφαλής. Επισήμαναν την κοινωνική θέση των γυναικών. Τα νεαρά κορίτσια φορούσαν στεφάνες, κορδέλες με κορδέλες ή σκληρούς επίδεσμους. Τα μαλλιά δεν έκλεισαν μέχρι το γάμο. Εάν ήταν μόνοι, περπάτησαν έτσι μέχρι το γήρας. Μαζί με τον γάμο άλλαξε την κόμμωση. Κατά τη διάρκεια του γάμου, το κορίτσι φορούσε μια γυναίκα που έμοιαζε με το ρωσικό κοκόσνικο και μέχρι να γερνά δεν είχε το δικαίωμα να την απομακρύνει. Εμφάνιση μαλλιά, έχοντας χάσει Baba Jura, θεωρήθηκε μεγάλη ντροπή. Στην ηλικία τους άρχισαν να καλύπτουν τα κεφάλια τους με απλά κασκόλ.
Χαρακτηριστικά
Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των κοστουμιών του ανθρώπου της Κοί θεωρούνται ως ειδική περικοπή των πουκάμισων, η χρήση δύο τύπων υφασμάτων γι 'αυτά. Το κύριο μέρος ήταν ραμμένο από λεπτό, ασβεστωμένο καμβά, και τα ένθετα πάνω τους ήταν φτιαγμένα από ταύρους. Στα πουκάμισα των ανδρών συχνά στέκονται κολάρα και ίσια μανίκια.
Η αφθονία του κεντήματος στις κοστούμι των γυναικών και των ανδρών είναι επίσης μια λαμπρή λεπτομέρεια. Στα πουκάμισα, τα μανίκια από τους καρπούς μέχρι τους ώμους ήταν κεντημένα με έντονα κόκκινα, μπλε και μαύρα νήματα. Με την εμφάνιση χημικών χρωμάτων, η επιλογή των χρωμάτων έχει γίνει ακόμη πιο πλούσια.
Μοντέλα μοντέλα
Η εθνική φορεσιά Komi δεν είναι κάτι παρελθόν. Δεν ενδιαφέρονται μόνο για τους μελετητές, τους εθνογράφους και τους ιστορικούς, αλλά και τους συνηθισμένους σύγχρονους κατοίκους της Δημοκρατίας Κομί. Το κύριο μέρος των κοστουμιών που δημιουργούνται τώρα βασίζεται στις παραδόσεις των αρχών του 20ου αιώνα, συχνά ένα πουκάμισο με φούστα και ποδιά, διακοσμημένο με φωτεινά κεντήματα.
Οι εθνικές φορεσιές ή μόνο τα στοιχεία τους χρησιμοποιούνται για παραστάσεις διαφόρων δημιουργικών ομάδων, για θεματικές φωτογραφικές βολές και γάμους. Οι νεαροί σχεδιαστές μόδας που εργάζονται στη Δημοκρατία Κοί επίσης δεν ξεχνούν τις ρίζες τους και συχνά δημιουργούν συλλογές με κομμάτια της εθνικής φορεσιάς.
