Μαύρη εθνική φορεσιά

Η εθνική φορεσιά είναι κάτι περισσότερο από ρούχα. Λέει για τις ιδιαιτερότητες του λαού, τον πολιτισμό, τις αξίες και τη ζωή του. Ορισμένες στολές είναι παρόμοιες με αντικείμενα τέχνης, όπως για παράδειγμα μια φωτεινή και πολύχρωμη φορεσιά των Μαρί.

Οι Μαριάντες ανήκουν στους Φινο-Ουγγρικούς λαούς. Ονομάζονται οι τελευταίοι παγανιστές στην Ευρώπη, επειδή είναι δύσκολο να πιστέψουμε, αλλά, παρά τον αποδεκτό Χριστιανισμό, πολλοί παραμένουν αληθινοί στον παγανισμό και τις τελετουργίες που συνδέονται με αυτό.

Οι τελετές τους, πρέπει να ειπωθούν, είναι πολύ ενδιαφέρουσες. Έτσι, όλοι περνούν σε ένα ιερό άλσος - μια ειδικά σχεδιασμένη θέση στο δάσος. Εκεί, όπως μια θυσία φέρνουν τις χήνες και τις πάπιες. Η όλη ζωή της Μαρί συνδέεται με τον μυστικισμό. Οι συγκεκριμένες κηδείες των νεκρών και η "τροφοδότηση των νεκρών" δεν θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις εθνικές φορεσιές και στολίδια.

Το εθνικό Mari κοστούμι έχει διάφορα χαρακτηριστικά που το διακρίνουν από τα άμφια άλλων εθνών.

Το παραδοσιακό χρώμα για την εθνική φορεσιά Mari είναι λευκό. Ωστόσο, είναι αδύνατο να καλέσετε ένα τέτοιο βαρετό κοστούμι, επειδή το πλούσιο κέντημα κοσμούσε τον λευκό τόνο. Στα πρώτα δείγματα, το μαλλί και το βαμβάκι για κεντήματα είχαν σκοτεινές αποχρώσεις όπως μαύρο, σκούρο μπλε, μπορντό και καφέ.

Ο χρόνος πέρασε και η κύρια σκιά στο κέντημα του εθνικού φορεσιού Mari ήταν κόκκινου χρώματος. Μαύρες και σκούρες μπλε αποχρώσεις του νήματος πλαισιωμένες. Οι βαφές ελήφθησαν από βότανα και φυτά και τα χρώματα ποικίλουν ανάλογα με την ένταση του μίγματος.

Μιλώντας για κεντήματα, υπήρχαν φύλο, ηλικία και κοινωνικά σύμβολα, floral και γεωμετρικά μοτίβα. Κάθε μία από αυτές πραγματοποιήθηκε σε φωτεινά χρώματα, τα οποία, φυσικά, έφεραν καλή τύχη και αγαθό στον άνθρωπο.

Τα ρούχα για το Mari ήταν κατασκευασμένα από καμβά. Το πήρε από κάνναβη ή από λινάρι. Οι γυναίκες ασχολούνταν με την παραγωγή. Ήταν τόσο επίπονη που δεν χρειάστηκε λιγότερο από μισό χρόνο για να το κάνει. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο λευκός καμβάς ήταν η υπερηφάνεια μιας ένδοξης οικοδέσποινης.

Αργότερα, οι εθνικές φορεσιές των Μαριών επηρεάστηκαν από τη ρωσική φορεσιά και κατασκευάστηκαν από βαμβακερά νήματα. Διαφέρει ταυτόχρονα σε ιδιαίτερο χρώμα και κορεσμό αποχρώσεων.

Η Sheepskin χρησιμοποιήθηκε για ζεστά ρούχα. Οι τεχνίτες περιστρέφονταν από μαλλί και ασχολούνταν με την τοποθέτηση ζεστών γούνινων παλτών από δέρματα προβάτων. Η διαδικασία επικάλυψης των δερμάτων πραγματοποιήθηκε σε διάφορα στάδια, και το ίδιο το δέρμα ως αποτέλεσμα διακρίθηκε από εξαιρετική ποιότητα και ζεστασιά.

Το εσώρουχο του Mari είχε ένα κομμάτι που μοιάζει με κοντό παντελόνι. Ο καμβάς ήταν λυγισμένος, δημιουργώντας το πίσω και το μπροστινό τμήμα του προϊόντος. Ανάλογα με την περιοχή κατοικίας, κάθε ντεκολτέ είχε ένα ορισμένο σχήμα και παραδοσιακά στερεώθηκε με δύο χορδές στο κέντρο. Tuvyr περιφραγμένο με δερμάτινες και υφασμάτινες ζώνες, στις οποίες βρίσκονταν φυλακτά, μαχαίρια και άλλα απαραίτητα αντικείμενα.

Τα γυναικεία και αντρικά ρούχα Mari διαφέρουν πάντοτε το ένα από το άλλο. Λέγεται ότι οι γυναίκες της Mari ήθελαν να ντύνονται σε πλούσια κοσμήματα, τα οποία έφθασαν μέχρι 35 κιλά.

Αλλά ας ξεκινήσουμε με ένα κοστούμι για τους άνδρες. Εκτός από ένα πουκάρι (πουκάμισο) με ζώνη, το κοστούμι Mari περιλάμβανε παντελόνια. Ήταν επίσης από λευκό καμβά, και το πλάτος ποικίλλει ανάλογα με την περιοχή, την οποία ζούσαν οι άνθρωποι. Οι άνδρες δεν ξεχνούν το καφτάν, το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εθνικής παραδοσιακής φορεσιάς.Το καλοκαίρι, ήταν ραμμένο από καμβά, ζεστό - από λευκό και μαύρο πανί.

Τα κοστούμια για τις γυναίκες διέφεραν από τους άνδρες σε μεγάλη ποικιλία. Πρέπει να ειπωθεί ότι η βάση του ενδύματος ήταν η ίδια. Διακόμισαν το γυναικείο πουκάμισο με δόξα, βάζοντας κέντημα στην κοπή στο στήθος, στα μανίκια σε όλο το μήκος και κατά μήκος των άκρων, καθώς και στο στρίφωμα. Ολοκληρώθηκε το μοντέλο και κορδέλες, χάντρες και κουμπιά. Το γυναικείο πουκάμισο ήταν η υπερηφάνεια των γυναικών, επειδή κάθε μοντέλο ήταν μοναδικό και κράτησε από μόνη του τα έθιμα και τα θεμέλια.

Ακριβώς όπως σε κοστούμι για άνδρες, κάτω από το πουκάμισο του μαρμάρου έβαλαν παντελόνια από καμβά. Το ευρύ και στενό βήμα τους εξαρτάται από την τοποθεσία, για παράδειγμα, οι ανατολικοί λαοί ντυμένοι με ελεύθερα και ευρύχωρα μοντέλα.

Τα καφτάνα των γυναικών είχαν τις παραλλαγές τους. Οι κοντές μέσες σχεδιάστηκαν για καλοκαιρινή φθορά, ευθεία και σαν χιτώνα - έδωσαν ζεστασιά και άνεση κατά τη διάρκεια της κρύας εποχής.

Τα κοστούμια Mari για παιδιά έμοιαζαν με ενήλικες · ωστόσο, για τα κορίτσια, τα πουκάμισα θα μπορούσαν να έχουν φωτεινά φτερά γύρω από το στρίφωμα των μανικιών και του ποδιού.

Οι Μαριανοί προσέδωσαν την επιλογή των καπέλων. Στην ντουλάπα των ανδρών ως καλοκαιρινό φόρεμα, τα κλασικά ήταν τα πιληματοποιημένα καπέλα. Το περιστασιακό βλέμμα συμπληρώθηκε με ένα μαύρο καπέλο, το επίσημο βλέμμα λευκό. Αργότερα, τα μοντέλα αυτά αφαιρούν το καπάκι. Το χειμώνα, οι άνδρες φορούσαν ζεστά καπέλα από μαλλί και λοβό πρόβειου.

Αν τα καπέλα των ανδρών ήταν αρκετά παραδοσιακά για ένα μοντέρνο άτομο, τότε τα καπέλα των γυναικών διέφεραν σε διάφορα στυλ, μερικές φορές εκπληκτικά και σίγουρα αξέχαστα. Οι έγγαμες γυναίκες φορούσαν καρφίτσες πλαισίου, στις άκρες των οποίων στερεώνεται ένα κασκόλ. Συχνά, τα κανονικά κασκόλ φορούνταν για καθημερινή χρήση. Το χειμώνα οι κυρίες φορούσαν ψηλά καπέλα με αλεπούδες ή περιτριγυριστές.

Μιλώντας για τα παπούτσια, τα παπούτσια, οι δερμάτινες μπότες και οι μπότες από πούπουλα θεωρήθηκαν παραδοσιακά μοντέλα για άντρες και γυναίκες. Η πρώτη ήταν μια επιλογή για καθημερινή εμφάνιση. Οι δερμάτινες μπότες από μαλακό δέρμα φορέθηκαν μαζί με παπούτσια με βότσαλα ή ξεχωριστά, αλλά μόνο για επίσημες περιπτώσεις, μια ενδιαφέρουσα λύση ήταν να αποτριχωθεί το δέρμα στο κάτω μέρος της μπότας. Οι μπότες για γυναίκες και άνδρες ήταν ζεστά παπούτσια για το κρύο του χειμώνα. Οι πλούσιοι Mari απέκτησαν τις εργοστασιακές εκδόσεις τους, συμπληρωμένες από περίτεχνα κεντήματα.

Μέχρι τώρα, η εθνική φορεσιά Mari δεν έχει χάσει τη δημοτικότητά της. Συμμετέχοντας στο γάμο ή σε επίσημη εικόνα, φέρνει διακριτικές σημειώσεις αυτού του πλούσιου πολιτισμού.

1. Ένας λευκός χιτώνας με κόκκινο γιλέκο, που συμπληρώνεται από χρυσά κέντημα και κόσμημα σε σχήμα νομίσματος, διακρίνεται από τις σύγχρονες μορφές του με μια εθνική παλέτα χρωμάτων.
2. Ένα γαμήλιο φόρεμα με ένα περικομμένο πουκάμισο και ένα καφτάν με κοντό παντελόνι με κεντήματα και σατέν κορδέλες είναι μια ζωντανή εικόνα για τη νύφη, θυμίζοντας τις ρίζες και τα έθιμά της.
3. Μια στολή αποτελούμενη από ένα σατέν φόρεμα με διακοσμητικά και μια ποδιά με στήθος θα είναι μια κατάλληλη επιλογή για μια εθνική γιορτή. Floral στολίδι κοσμεί την εορταστική ποδιά.