Εθνικές φορεσιές του κόσμου

Μια εθνική φορεσιά για οποιοδήποτε έθνος είναι η ενσάρκωση όλων των χαρακτηριστικών, του πολιτισμού και των παραδόσεών της. Κάθε έθνος διαθέτει ειδικά ρούχα που αποθηκεύουν ένα κομμάτι του παρελθόντος και σας επιτρέπουν να διατηρήσετε μια εθνική ταυτότητα. Σχετικά με αυτά τα κοστούμια σήμερα και θα συζητηθούν.

Τα παραδοσιακά ρούχα δεν είναι μόνο ένας τρόπος για να προστατευθεί από το κρύο, αλλά και μια ευκαιρία να δείξει την ταυτότητά του σε μια συγκεκριμένη κουλτούρα. Τα εθνικά ρούχα ήταν προηγουμένως πολύ σαφώς χωρισμένα σε casual και εορταστικά. Επιπλέον, για ορισμένες λεπτομέρειες της εθνικής φορεσιάς, ήταν δυνατό να κρίνουμε ποια τάξη ανήκει.

Πρώτα απ 'όλα, αξίζει να σημειωθεί ότι τα ρούχα της Κιργιζίας διακρίθηκαν αρχικά από την ευκολία. Αυτοί οι άνθρωποι είναι συνηθισμένοι στη νομαδική ζωή και την ιππασία. Ως εκ τούτου, τα ρούχα τους ταιριάζουν καλύτερα για κανονικές βόλτες με άλογο.

Τα εθνικά ρούχα των Kalmyks είναι ζεστά και τα φορέματα είναι πολυεπίπεδη. Τα ελαφριά εσώρουχα - ένα πουκάμισο και παντελόνι - ήταν κατασκευασμένα από λεπτό βαμβάκι, πανί ή nankeys, ανάλογα με την ευημερία της οικογένειας. Τα εξωτερικά ρούχα ήταν πιο πυκνά, από δέρματα ή τσόχα. Είναι διακοσμημένο με γούνες και οι πλούσιοι άνθρωποι χρησιμοποίησαν επίσης κεντημένες λωρίδες ως διακόσμηση.

Η εθνική φορεσιά της Γεωργίας, μεταξύ άλλων παραδοσιακών φορεμάτων, υπογραμμίζει την αφθονία του ντεκόρ. Στολές για γυναίκες της Γεωργίας αποτελούνταν από ένα καρότο (μακρύ φόρεμα) και μια ζώνη, η οποία ήταν απαραιτήτως διακοσμημένη με κεντήματα ή μαργαριτάρια.

Η εθνική σερβική ενδυμασία είναι απλή. Το κύριο υλικό για το ράψιμο παραδοσιακών ρούχων ήταν πάντα ένας λεπτός καμβάς. Ρούχα λινό ράψιμο για ενήλικες και παιδιά. Το φόρεσε ανά πάσα στιγμή του χρόνου. Είναι αλήθεια ότι το χειμώνα τα ρούχα συμπληρώθηκαν με μια μάλλινη φούστα και ζεστά κιγκλιδώματα. Γούνινα σακάκια χωρίς μανίκια ή παχιά δερμάτινα καλύμματα χρησιμοποιήθηκαν ως εξωτερικά ρούχα.

Ένα χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό των κοστουμιών Adygei είναι χαλαρά καπέλα, που μοιάζουν με μπουρνούζια με ευρύχωρα πατώματα. Αυτά τα καπέλα ήταν στερεωμένα με κουμπιά από ασήμι. Συμπληρώστε την εικόνα των άνετων παντελονιών, τα οποία ανεφοδιάστηκαν στα πόδια.

Από ψηλά, οι Circassians έβαλαν έναν αισθητό μανδύα στον ώμο. Φοράθηκε έτσι ώστε το δεξί χέρι να παρέμενε ελεύθερο όλη την ώρα. Ήταν βολικό, πρώτα απ 'όλα, για άνδρες πολεμιστές, καθώς και για το ταχυδρομείο που φορούσαν κάτω από το burka.

Η παραδοσιακή φινλανδική φορεσιά διακρίνεται από τα κρύα χρώματα, τα απλά εθνοτικά σχέδια και την ιδιαίτερη κομψότητα.Η εθνική στολή των γυναικών είναι ένας συνδυασμός μακράς φούστας, διακοσμημένης με ποδιά, μπουφάν με μανίκια, φορεμένο πάνω από την μπλούζα, σακάκι και παπούτσια με κάλτσες. Τα νεαρά κορίτσια μπορούσαν να κάνουν χωρίς καπέλα, αλλά οι παντρεμένες γυναίκες υποτίθεται ότι φορούσαν ένα καθαρό καπάκι από δαντέλα, βγαίνοντας έξω.

Σε αντίθεση με τους Σκωτσέζους και τους Ιρλανδούς, οι κάτοικοι του Foggy Albion δεν έχουν χαρακτηριστικά ρούχα που θα μπορούσαν να ονομαστούν εθνική φορεσιά. Αλλά υπάρχουν ορισμένα πράγματα που είναι τυπικοί εκπρόσωποι ορισμένων επαγγελμάτων, χαρακτηριστικών μόνο για την Αγγλία. Για παράδειγμα, οι φρουροί του διάσημου πύργου φορούν ερυθρό καμιζέλες, κεντημένο σε χρυσό. Ως κεφαλίδα χρησιμοποιείται υψηλό πούλι, διακοσμημένο με μαύρη γούνα.

Μεταξύ των εθνικών κοστουμιών Ινγκούζ αξίζει να τονιστούν τα γιορτινά φορέματα για τα κορίτσια. Αυτά ήταν ραμμένα από ακριβά απλά υφάσματα και, ει δυνατόν, ήταν διακοσμημένα με δαντέλες, μαργαριτάρια και χρυσά ή ασημένια κέντημα. Ένα άλλο χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό είναι το "kurkhas", ένα παλιό κομμωτήριο που συμπληρώνει τα παραδοσιακά φανταχτερά κοστούμια.

Το λαϊκό Tajik κοστούμι είναι ιδανικό για τους κατοίκους των ορεινών περιοχών. Χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά του είναι τα χαλαρά πουκάμισα, τα παντελόνια και η ζεστή ρόμπα, που συμπληρώνεται από ένα μαντήλι ζώνης. Τα Τατζικικά παραδοσιακά χρησιμοποιούσαν τα καλύμματα κεφαλής ως καλύμματα κεφαλής.

Δεδομένου ότι οι Τσιγγάνοι είναι από την Ινδία, τα ρούχα τους δείχνουν σαφώς την ομοιότητα με τα πολύχρωμα ινδικά ρούχα. Οι Τσιγγάνοι είναι νομάδες, επομένως κάθε ομάδα, σταματώντας στο έδαφος μιας συγκεκριμένης χώρας, απορρόφησε τα χαρακτηριστικά του εθνικού κοστουμιού τους στη στολή τους.

Αλλά όλα τα τσιγγάνικα ρούχα συνδυάζουν ορισμένα χαρακτηριστικά. Έτσι, μεταξύ των Τσιγγάνων υπάρχει ένα σύστημα ταμπού που ονομάζεται pekalimos. Υπονοεί μια ανοικτή κορυφή και ένα κλειστό κάτω μέρος. Το γεγονός είναι ότι σύμφωνα με τις πεποιθήσεις του τσιγγάνου, το κατώτερο τμήμα του γυναικείου σώματος είναι ακάθαρτο, οπότε πρέπει να κρυφτεί από μια μακριά φούστα. Όσον αφορά την κορυφή, μπορεί να είναι ανοιχτό και συμπληρωμένο με βαθύ λαιμόκοψη.

Τα κοστούμια Khakass είναι επίσης αρκετά διακριτικά. Οι άνδρες φορούσαν ένα πουκάμισο και παχύ απλό παντελόνι, οι γυναίκες φορούσαν το πιο κλειστό φόρεμα. Η γυναικεία ενδυμασία έπρεπε να κρύβεται από τα αδιάκριτα βλέμματα ολόκληρου του σώματος, εκτός από τα χέρια και το λαιμό.

Οι Κοζάκοι ήταν πολεμιστές και ιππείς. Ως εκ τούτου, τα ρούχα τους σχεδιάστηκαν για ιππασία. Τα ελεύθερα παντελόνια δεν συγκρατούν τις κινήσεις και επιτρέπεται να κινούνται ελεύθερα σε ένα άλογο. Η κορυφή, αντίθετα, ήταν όσο το δυνατόν πιο σφιχτή. Ένα κοντό παντελόνι προστατευμένο από το κρύο, αλλά δεν παρενέβη ούτε στο άλμα ούτε στη συμμετοχή σε μάχη ποδιών. Για περισσότερη ευκολία, είναι επιπλέον δεμένη με ζώνη ή φαρδύ φύλλο.

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά εθνικά κοστούμια είναι τα ισπανικά. Τα φορέματα για τις γυναίκες στην Ισπανία διέφεραν από το άνοιγμα και τόνισαν τη σεξουαλικότητα. Το κοστούμι των γυναικών αποτελείται από μια μεγάλη φούστα λαμπερού χρώματος, ένα κορσέ και μια μπλούζα με ανοιχτό ντεκολτέ και μερικές φορές γυμνά χέρια.

Δεν μπορείτε να αγνοήσετε την εθνική φορεσιά του Buryatia. Τα ρούχα Buryat είναι διαφορετικά: για κάθε ηλικία και τάξη υπήρχαν οι δικές τους ιδιαίτερες λεπτομέρειες για τη φορεσιά. Επομένως, τα κορίτσια ηλικίας έως 14 ετών φορούσαν μπουρνούζια πετσέτες μακράς διάρκειας, συμπληρωμένα με ένα φαρδύ φύλλο. Τα μεγαλύτερα κορίτσια ήταν ντυμένα με μικρότερο φόρεμα, συμπληρώνονται από μια πολύχρωμη διακοσμητική ζώνη.

Τα κοστούμια των Ταϊλανδών είναι ελαφρύτερα και φωτεινότερα. Αυτό οφείλεται στις ιδιαιτερότητες της χώρας στην οποία ζουν. Ένα άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτής της ηλιόλουστης χώρας εξάρσεις είναι η αφθονία των κοσμημάτων. Από την ηλικία των πέντε ετών, τα κορίτσια φορούν δακτυλίους γύρω από το λαιμό και τους καρπούς τους, ο αριθμός των οποίων αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου. Αυτό, σύμφωνα με τις πεποιθήσεις τους, είναι το πρότυπο της ομορφιάς.

Τα σκωτσέζικα λαϊκά κοστούμια είναι γνωστά σε όλο τον κόσμο για ένα τόσο χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό γνώρισμα, όπως ένα σκωτσέζικο. Αυτό το κομμάτι της ντουλάπας, που θυμίζει μια απλή φούστα, είναι μέρος της στολή για τους άνδρες και τις γυναίκες.

Η φορεσιά των Μεξικανών συνδέεται από πολλούς με ένα σαμπρέρο - φαρδιά καπέλο. Αλλά εκτός από αυτό το headdress, η εθνική ενδυμασία του Μεξικού περιλαμβάνει επίσης ένα φαρδύ βαμβακερό πουκάμισο και απλό παντελόνι.

Τα εθνικά βουλγαρικά κοστούμια παραδοσιακά χωρίζονται σε "μαύρη άνοιξη" και "λευκή κάρι". Η πρώτη έκδοση των ενδυμάτων πραγματοποιήθηκε σε σκούρα χρώματα, η δεύτερη - στο φως. Φορητά κοστούμια φορέθηκαν τις αργίες, και πιο σκούρα κοστούμια προορίζονταν για καθημερινή χρήση. Οι Βούλγαροι διακοσμούσαν το πουκάμισο και το γιλέκο με κεντήματα.

Τα εθνικά κοστούμια του κόσμου είναι εξίσου διαφορετικά και αντίθετα μεταξύ τους ως οι ίδιοι οι άνθρωποι που κατοικούν στα εδάφη των διαφόρων χωρών. Τώρα οι παραδοσιακές φορεσιές φοριούνται μόνο σε ειδικές περιπτώσεις και ορισμένα από τα στοιχεία τους χρησιμοποιούνται στη δημιουργία σύγχρονων ενδυμάτων για γυναίκες και άνδρες. Μια τέτοια στάση απέναντι στα εθνικά ρούχα σας επιτρέπει να διατηρήσετε την αίσθηση ότι ανήκετε σε μια συγκεκριμένη κουλτούρα και τη μνήμη του πλούσιου παρελθόντος της χώρας σας.