Τουρκική εθνική φορεσιά

Ιστορικά, κάθε εθνική ομάδα έχει τη δική της εθνική στολή, αντικατοπτρίζοντας τον χαρακτήρα και τις παραδόσεις της. Η Τουρκία είναι μια χώρα με πλούσια ιστορία, αλληλεπίδραση διαφορετικών πολιτισμών, όπου εδώ και πολύ καιρό ζούσαν διαφορετικά έθνη με τα δικά τους έθιμα. Αυτό επηρέασε επίσης την εμφάνιση των ανθρώπων - ενδυμάτων, τα οποία, στη συνέχεια, θεωρήθηκαν ως μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Ένδυση από την ακμή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (περίπου από το XVI) και παίζει προηγουμένως το ρόλο ενός κοινωνικού δείκτη, μιας κατευθυντήριας γραμμής που συμβάλλει στον προσδιορισμό των θρησκευτικών πεποιθήσεων, του πλούτου, του τόπου υπηρεσίας και της οικογενειακής κατάστασης οποιουδήποτε προσώπου. Έτσι, η πρώτη σύζυγος του Σουλτάνου μπορούσε να φορέσει τα καλύτερα ρούχα - μεταξωτά φορέματα με ένα αξιοπρόσεκτο ντεκολτέ, κομμένα από τη μέση μέχρι το τέλος του ποδιού και μια ζώνη με ένθετες πέτρες.

Οι μουσουλμανικές γυναίκες φορούσαν ευρύ εξωτερικό ένδυμα πάνω από βαμβακερά ή μουσελνικά πουκάμισα, το σχήμα του οποίου κυμαινόταν από στρογγυλό σε τριγωνικό. υποχρεωτική ήταν η διαθεσιμότητα δωρεάν παντελόνι. Το σταθερό χαρακτηριστικό είναι το πέπλο που καλύπτει το πρόσωπο, το λαιμό, τους ώμους μπροστά και πίσω, αφήνοντας μόνο τα μάτια ανοιχτά.

Το κεφάλι ήταν καλυμμένο με καπάκι - φέζ ή - από τον αιώνα XVII. - "καυτό παλτό" και ένα πέπλο. Οι μη μουσουλμάνοι (ελληνικά, αρμένικα, εβραϊκά, ουγγρικά) θα μπορούσαν να φορέσουν μια φούστα Fustanella, χαλαρά μπλε παντελόνια και να δέσουν ένα κεφάλι με σατέν (για ελληνικά) ή δερμάτινα (για αρμενικά) μαντήλια. Ανδρικά στρατιωτικά παντελόνια με γόνατο.

Με το πέρασμα του χρόνου, το εθνικό φόρεμα άλλαζε. Διατηρήθηκαν ξεχωριστά στοιχεία, διατηρώντας ταυτόχρονα το αρχικό τους χρώμα. άλλοι εξαφανίστηκαν εντελώς. Ποιο είναι το εθνικό κοστούμι της Τουρκίας τώρα;

Ένα από τα χαρακτηριστικά - κάθε περιοχή της Τουρκίας έχει τη δική της ποικιλία εθνικής ενδυμασίας. Αυτό οφείλεται στις ιδιαιτερότητες καθεμιάς από αυτές τις περιοχές - μία ιστορικά ήταν πάντα πλουσιότερη από την άλλη, ή οι έμποροι ζούσαν σε ένα, και οι αγρότες στην άλλη, και ούτω καθεξής. Ωστόσο, αυτά τα ρούχα έχουν ακόμα ένα κοινό πράγμα - οι λεπτομέρειες τους δεν αλλάζουν από περιοχή σε περιοχή. Μόνο η περικοπή και το χρώμα τους, τα στολίδια αλλάζουν. Τα παντελόνια baggy (salvar, στην Russified έκδοση "παντελόνια"), για παράδειγμα, παρουσιάζονται τόσο σε παραδοσιακές φορεσιές της Κεντρικής και Ανατολικής Ανατολίας όσο και σε ρούχα των περιοχών του Αιγαίου και της Θάλασσας του Μαρμαρά.

Ένα τυπικό χαρακτηριστικό είναι τα στρωμένα ρούχα. Παρά ταύτα, οι κριτικοί τέχνης σημειώνουν ότι κατά τη διάρκεια της αυτοκρατορίας, οι Οθωμανοί (και αργότερα οι Τούρκοι) μπόρεσαν να δώσουν έμφαση στο σχήμα τους και να καταστήσουν ελκυστικότερη τη σιλουέτα.

Τα χρώματα της εθνικής φορεσιάς κυριαρχούνται από έντονες αποχρώσεις, υπάρχει ακόμη και κάποια υπερβολική λάμψη του χρώματος - πορφυρό, πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο, μπλε και οι αποχρώσεις τους. Σκούρα χρώματα και αποχρώσεις - μαύρο, μπλε, καφέ κυριαρχούν στα ανδρικά ρούχα. Τα πουκάμισα είναι συνήθως λευκά. Οι ζώνες μπορούν να είναι με ρίγες, επιπλέον κορδόνια κίτρινου και μοβ χρώματος, ή μπορούν να γίνουν τελείως σε σβησμένες κόκκινες αποχρώσεις.

Η κοπή των ρούχων είναι πολύ χαλαρή, αλλά ταυτόχρονα διατηρεί το σχήμα της μορφής όσο το δυνατόν περισσότερο. Με αυτό, τα εθνικά κοστούμια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας διέφεραν από τους αραβικούς, όπου ήταν δύσκολο να μαντέψουμε για τις πραγματικές σιλουέτες.

Πολλές εποικοδομητικές προσεγγίσεις αυτού του κοστούμιου, στη συνέχεια, δανείστηκαν. Έτσι, τα παντελόνια εξακολουθούν να γίνονται περιοδικά μοντέρνα μοντέλα παντελόνι. Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, ο σχεδιασμός του μανικιού "νυχτερίδας" δανείζεται από το κοστούμι αυτής της χώρας.

Τα ρούχα κατασκευάστηκαν και κατασκευάστηκαν από φυσικά υφάσματα. Μετάξι, ταφτά, πέπλο, βελούδο, γούνα - αυτή είναι μια ελλιπής λίστα υφασμάτων. Το υποκάμισο ήταν από βαμβάκι ή μετάξι. Αν τα ρούχα των γυναικών από τη κοσμική κοινωνία ήταν διακοσμημένα με κεντήματα, συχνά πραγματοποιούνταν με χρυσό ή ασημένιο νήμα.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα της εθνικής φορεσιάς της χώρας - τα συστατικά της μπορεί να είναι ταυτόχρονα αρσενικά και θηλυκά - αυτό συμβαίνει με τα bloomers και τα άλλα συστατικά της - το κάτω πουκάμισο, το short jacket, belt.

Η γυναικεία ενδυμασία συμπληρώθηκε από ένα μακρύ φόρεμα με μανίκια που καλύπτουν πλήρως τα χέρια.

Υποχρεωτικό χαρακτηριστικό - ποδιά. Οποιοδήποτε από τα φορέματα είναι διακοσμημένο με κεντήματα από λαϊκά στολίδια. Τα σχέδια είναι εν πολλοίς εμπνευσμένα από φυσικά μοτίβα.

Στο ανδρικό κοστούμι υπήρχε μια ειδική ζώνη - ένα φύλλο, το οποίο συνήθως φορούσε πάνω από ένα κοντό μπουφάν. Οι «τσέπες» που εξελίχτηκαν σε μια τέτοια κατασκευή χρησιμοποιήθηκαν για να αποθηκεύσουν όλα τα πράγματα που ένας άντρας μπορούσε να πάρει μαζί του.

Τα ενδύματα για παιδιά δεν διαφέρουν πολύ από αυτά που προορίζονται για ενήλικες λόγω της ευελιξίας τους - ίσως από το μέγεθός τους και την απουσία δαπανηρών στοιχείων - κεντήματα και σπάνια υφάσματα.

Ένα απαραίτητο αξεσουάρ είναι ένα πολυστρωματικό και πολύχρωμο σάλι. Συχνά χρησιμοποιούσαν διάφορα κασκόλ από διαφορετικά υφάσματα για να συμμορφωθούν με την παράδοση της πλήρους κάλυψης του προσώπου, του κεφαλιού, του λαιμού και των ώμων. Μερικές φορές υπάρχει ένα headdress με το μπροστινό μέρος, κατασκευασμένο από πέπλο.

Τα ρούχα είναι συχνά διακοσμημένα και διακοσμημένα με πολύτιμες και ημιπολύτιμες πέτρες, κοσμήματα. Ένα αξιοσημείωτο στοιχείο ρούχων είναι οι υψηλές κάλτσες με χειροποίητα κεντήματα. Καλύπτουν πλήρως το πόδι που φαίνεται από κάτω από το παντελόνι ή το φόρεμα.

Ανδρικά κοστούμια - φετζ ή τουρμπάνι. Το στρατιωτικό κοστούμι των ανδρών (που μαντεύεται από κοντό παντελόνι) συμπληρώνεται με όπλα - πιστόλια, κανόνια και μαχαίρια.

Τα παπούτσια, όπως και πριν, είναι ραμμένα από το δέρμα των κατοικίδιων ζώων (gobies, πρόβατα).

Η φορεσιά της Θάλασσας του Μαρμαρά είναι ενδιαφέρουσα και κομψή - η φορεσιά είναι γεμάτη με διακοσμητικά στοιχεία - πλεξούδα και κεντήματα πάνω στο σακάκι μιας πανέμορφης απόχρωσης του θαλάσσιου κύματος. Η παρουσία του κατώτατου πουκάμισου προσθέτει όγκο στον κομιστή, ο οποίος στην Ανατολική παράδοση θεωρείται ένδειξη ευημερίας. Το λουλουδάτο στολίδι στο παντελόνι και τη φούστα αραιώνεται με ένα κάπως γεωμετρικό σχέδιο στην ποδιά. Μια φωτεινή προφορά με τη μορφή ενός κόκκινου μαντήλιου και ενός κόκκινου φόρεμα κορυφής, μέρος του οποίου το μανίκι είναι ορατό από κάτω από το σακάκι, συμβάλλουν στην καλή σκέψη της εικόνας. Εφιστάται η προσοχή στο γεωμετρικό στολίδι της κεφαλής του κομιστή, το οποίο ταιριάζει με τον τόνο της μαντίλας.