Εθνική φορεσιά

Η εθνική φορεσιά Udmurt είναι για τον ιδιοκτήτη της ένα είδος θήκης που προστατεύει από το εξωτερικό πρόβλημα. Τα πρώτα ρούχα των Udmurts είχαν ένα στυλ πολύ παρόμοιο με τα μοντέρνα χιτώνια. Το υλικό για το ράψιμο ρούχων ήταν υφασμένο με το χέρι: το λινάρι χρησιμοποιήθηκε στα βόρεια και η κάνναβη στο νότο. Η κατοχή από την κτηνοτροφία επέτρεψε στους Udmurts να χρησιμοποιήσουν το μαλλί προβάτου ως πρώτη ύλη, από το οποίο υφαντά υφάσματα από μαλλί. Η παραδοσιακή Shorthair South Udmurt είναι ένα πουκάμισο ή ένα ρούχο ραμμένο από ύφασμα μαλλιού.

Η χρωματική σειρά του εθνικού κοστουμιού Udmurt αποτελείται από λευκό, γκρι, ώχρα, καφέ, κόκκινο και indigo. Οι βαφές λήφθηκαν από ορυκτά και φυτά και με την πάροδο του χρόνου οι Udmurts άρχισαν να χρησιμοποιούν χρωστικές ανιλίνης, που εισάγονται από τους Τούρκους που διαπραγματεύονταν με την Udmurtia. Πρέπει να σημειωθεί ότι στις βόρειες περιοχές της Udmurtia χρησιμοποιήθηκαν μόνο δύο επιλογές: λευκό και γκρι. Στο νότιο τμήμα, τα χρώματα ήταν πιο ποικίλα και κορεσμένα, τα οποία συνδέονται με τη θέση των εμπορικών δρόμων, τα οποία ήταν πολύ πιο στο νότο από ό, τι στο βορρά. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι συχνά ολόκληρος ο δρόμος μπορεί να περπατήσει με κόκκινα ή πράσινα ρούχα ραμμένα από το ίδιο ύφασμα.

Η εμφάνιση των σατέν και μεταξωτών υφασμάτων δεν πέρασε απαρατήρητη από τους δασκάλους του Udmurt. Από αυτά έγιναν όμορφα πουκάμισα και φορέματα. Τα κορίτσια που μπορούσαν όχι μόνο να πλέκουν και να ράβουν, αλλά και να έχουν καλό γούστο, θα μπορούσαν σωστά να ονομαστούν σχεδιαστές μόδας. Δημιουργώντας ένα κοστούμι, το σημάδεψαν με μια ειδική ετικέτα: μια δέσμη των νημάτων (chuk). Άλλοι δάσκαλοι θα μπορούσαν να αντιγράψουν ένα κοστούμι, αλλά έπρεπε να αναφέρουν την εφεύρεση του.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το παιδί μέχρι κάποια χρόνια δεν είχε τα δικά του ρούχα. Τα πρώτα ρούχα του μωρού είναι το πουκάμισο της μητέρας, εάν γεννήθηκε το κορίτσι και ο πατέρας, αν γεννηθεί το αγόρι. Μέχρι σχεδόν την ηλικία των τριών ετών, τα παιδιά φορούσαν παλαιότερα ρούχα. Προσοχή δίνεται στο γεγονός ότι αυτό δεν έγινε καθόλου για λόγους οικονομίας, αλλά επειδή τα φθαρμένα και πλυμένα ρούχα πολλές φορές είναι πολύ πιο μαλακά από τα νέα.

Με την πάροδο του χρόνου, η εθνική φορεσιά Udmurt άρχισε να απομακρύνεται στο παρασκήνιο. Σταδιακά τα σπιτικά υφάσματα άρχισαν να αντικαθίστανται από εργοστασιακά. Αυτό συνέβη στα μεταπολεμικά χρόνια, όταν άρχισαν να πληρώνουν για εργασία με πραγματικά χρήματα και όχι παραγωγή. Η χειρωνακτική εργασία κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έπαψε να είναι σε ζήτηση και θεωρήθηκε ένα σημάδι έλλειψης πλούτου στην οικογένεια. Παρ 'όλα αυτά, έχουν φυλαχτεί καμβά σπιτιών σε πολλά σπίτια Udmurt, τα οποία έχουν πλέον ανακτήσει την προηγούμενη αξία τους.

Ανδρική φορεσιά Udmurt ήταν πολύ παρόμοια με τα ρωσικά. Αποτελούσε από ένα λευκό ή αργότερα από ένα πολύχρωμο πουκάμισο από καμβά μέχρι τα γόνατα (kosovorotka), το οποίο τραβούσε με μια υφαντή ζώνη με όμορφα σχέδια ή μια ζώνη. Τα σύμβολα που σχετίζονταν με την κατοχή ήταν κεντημένα στα πουκάμισα των ανδρών. Στις διακοπές και για την προσευχή τους, φορούσαν μια φαρδιά ζώνη από puto και παντελόνια με μακρύς πόδι, τα οποία συνήθως ραμμένα από μπλε σε λευκές ρίγες. Το χειμώνα, οι άνδρες φορούσαν καφτάνια, τα οποία στην έκδοση των διακοπών κόπηκαν στη μέση και συγκεντρώθηκαν, και στην καθημερινή ζωή - άκοπα και χωρίς συγκροτήματα, αλλά προσαρμόστηκαν.

Το κύριο χαρακτηριστικό της γυναικείας φορεσιάς Udmurt είναι οι λεπτομερείς διαφορές ανάλογα με το αν η γυναίκα ζει στο βόρειο ή στο νότο.

Η εθνική φορεσιά των γυναικών της βόρειας Udmurka, κατά κανόνα, δεν είναι πλήρης χωρίς ένα πουκάμισο (derem), μια αφαιρούμενη σανδάλια με κορδέλα (kabachi), ένα swinging robe, μια υφαντή ή υφασμένη ζώνη και μια ποδιά χωρίς μαστό (azkyshet). Μια σανίδα με κεντήματα μπορεί να έχει μια εορταστική περίσταση, για καθημερινή χρήση και για τελετές. Ο διορισμός του καθορίζει το χαρακτήρα και τον πλούτο του κεντήματος. Η θήκη του γάμου ήταν διακοσμημένη με ένα οκτάκτιστο αστέρι (Tolez). Κατά κανόνα, τα ρούχα ήταν ραμμένα από λευκά λινά υφάσματα από λινό και ραμμένα με κόκκινα σπειρώματα.

Το εθνικό ένδυμα της νότιας Udmurka ήταν φτιαγμένο από πολύχρωμο ύφασμα. Οι λευκές στολές χρησιμοποιήθηκαν μόνο για γάμους. Μια από τις παραλλαγές της νότιας φορεσιάς είναι μια φόρμα-α-γραμμή με στενά μανίκια. Μια όμορφη φαρδιά φανέλα είναι ραμμένη στο κάτω μέρος του φορέματος. Το στήθος είναι διακοσμημένο με αποσπώμενη πλάκα με ασημένια νομίσματα. Σε άλλο σχέδιο, είναι ένα πολύχρωμο πουκάμισο, με λοξές πλάγιες σφηνοειδείς λεπτομέρειες ραμμένες στο κεντρικό ύφασμα, μανίκια με σφήνες και τετράπλευρα γόνατα, και ένα μικρό περίπτερο σε ένα τέτοιο κοστούμι στερεώθηκε με ένα άγκιστρο ή ένα κουμπί.

Κατά τη διάρκεια της πρώτης εγκυμοσύνης τους, οι γυναίκες Udmurt φορούσαν ένα κόκκινο φόρεμα σε ένα κλουβί. Οι άνθρωποι δήλωσαν ότι όσο περισσότερο τα κελιά θα έχουν τα παιδιά, τόσο η μελλοντική μητέρα. Ειδικά φυλακτά με μοτίβα απαρτίζουν απαραιτήτως στην ποδιά. Αυτή η στολή ήταν αρκετά ευρύχωρη και άλλοι για πολύ καιρό δεν μπόρεσαν να μαντέψουν ότι η γυναίκα είναι σε θέση.

Η κεφαλή μιας γυναίκας Udmurt μπορούσε να πει για την οικογενειακή της κατάσταση. Στην παρθενία, οι νεαροί Udmurts φορούσαν στρογγυλά ή οβάλ καπέλα από καμβά (takya), τα οποία ήταν διακοσμημένα με βαμβακερό ύφασμα, χάντρες και νομίσματα. Επίσης, τα κορίτσια κάλυπταν τα κεφάλια τους με κούκλα ή καμβά, διακοσμημένα με κέντημα, κορδέλες, λάμψη και κασκόλ. Σε ένα άλλο είδος φόρεμα υπήρχε μια κεφαλή με ένα τόξο τόξο φτιαγμένο από ένα μαντήλι.

Γυναίκες που ήταν ήδη παντρεμένες και έζησαν στο βόρειο τμήμα, εκτός από κασκόλ και μπαστούνια, έδεσαν κεντημένη πετσέτα και οι νότιοι Udmurts φορούσαν ένα κεφαλόδεσμο, το οποίο ήταν διακοσμημένο με χάντρες και νομίσματα μαζί με μια πετσέτα κεφαλής, Aishon σε σχήμα κώνου και ένα κάλυμμα από ύφασμα syluk. Τα διακοσμημένα άκρα της πετσέτας έπαιξαν το ρόλο μιας πλάτης διακόσμησης. Οι φορεσιές των γυναικών που προορίζονταν για εορταστικές εκδηλώσεις διακοσμούσαν με χάντρες, νομίσματα, κοχύλια, από τα οποία κατασκευάστηκαν περιδέραια και σκουλαρίκια.

Τα περιστασιακά παπούτσια για άντρες και γυναίκες σερβίρισαν παπούτσια από ξύλο. Οι γυναίκες τις φορούσαν σε πλεκτές κάλτσες και κάλτσες, ενώ οι άνδρες τους φορούσαν με παπούτσια. Τα παπούτσια, τα οποία φορούσαν οι γυναίκες κατά τις αργίες, ήταν παπούτσια · οι άντρες έπαιζαν αυτό το ρόλο στις μπότες. Το χειμώνα, τόσο τα ανδρικά όσο και τα γυναικεία παπούτσια ήταν αισθητά μπότες.

Στο κοστούμι των βόρειων γυναικών περιλαμβάνεται ένα ενιαίο φόρεμα με φερμουάρ και κεντήματα με μακριά μανίκια. Ένα ανοιχτόχρωμο λινάρι καφτάν με κρόσσια τοποθετείται πάνω στο φόρεμα και μια εθνική κεντημένη ποδιά βρίσκεται στην κορυφή του καφτάν. Η κεφαλή και ο λαιμός του φορέματος είναι διακοσμημένα με μεταλλικό πλεξούδα.

Η γυναικεία φορεσιά των γυναικών, αποτελούμενη από ένα κομμάτι από καπέλο με πλεκτό ύφασμα, στριφωμένο στο κάτω μέρος και μακρύ μανίκι, είναι κατασκευασμένο στο παραδοσιακό λαϊκό στυλ. Πάνω από το φόρεμα υπάρχει ένα απλό καφτάν κομμένο κατά μήκος της μέσης και με μια πόρπη, διακοσμημένη με πλεξούδα. Μια ποδιά με παραδοσιακά κεντήματα και ένα μονιστή τοποθετείται στο καφτάν. Το κεφάλι είναι διακοσμημένο με μια μεγάλη κόμμωση.